نوسانات آزاد یک سیاره شبه زمین و غیر چرخشی در حضور میدان مغناطیسی بدون نیرو بررسی می شود. مدل مورد نظر شامل یک هسته داخلی جامد، یک هسته بیرونی مایع و یک گوشته جامد است که دارای تقارن کروی است. جابه جاییهای لاگرانژی در محیط با استفاده از قضیه هلمهولتز که در آن تبدیل پیمانه ای خاصی صورت گرفته است به مولفه های اسکالر، قطبی وار و چنبره ای تفکیک می شود. این مولفه ها به ترتیب با وجوه p، g و t متناظرند. وجوه طبیعی مدل با استفاده از روش وردشی ریلی - ریتز محاسبه می شوند. بخشهای جامد سیاره و حضور میدان مغناطیسی باعث ایجاد نوسانات چنبره ای خالص می گردند. علاوه بر آن میدان مغناطیسی باعث جفتیدگی وجوه p و g نیز می شود. به عنوان کاربردی از مدل، داده های لرزه ای واقعی زمین جهت محاسبه ویژه بردارها و ویژه مقادیر وجوه مختلف مورد استفاده قرار گرفته است.

پیشرفت های علمی در زمینه مبانی ناوبری و همچنین دستیابی به تکنولوژی ساخت حسگرهای مغناطیسی در ابعاد کوچک با توان مصرفی پایین و دقت بالا، طی سال های اخیر، محققان را به فکر استفاده از میدان مغناطیسی زمین برای مکان یابی انداخت. در روش ناوبری با استفاده از میدان مغناطیسی زمین از حسگرهای دقیق مغناطیسی، داده های میدان مغناطیسی زمین قرائت می شود و با مقایسه این اطلاعات با نقشه های مرجع از طریق الگوریتم های تطبیق یا فیلترینگ، امکان تعیین موقعیت فراهم می شود. در این روش تعیین موقعیت، عموماً از سامانه اینرسی برای تعیین سرعت و وضعیت استفاده می شود و سامانه ناوبری مغناطیسی، نقش کمک ناوبری را ایفا می کند. در گام نخست برای دستیابی به سیستم تعیین موقعیت مغناطیسی، نیاز به تولید نقشه مرجع مغناطیسی است، لذا نیاز به تحلیل دقیق از میدان مغناطیسی زمین، کمیت و کیفیت تغییرات میدان در طول زمان های مختلف و در نقاط مختلف وجود دارد. در این مقاله از طریق استخراج داده های مغناطیسی یک رصدخانه مغناطیسی، امکان دستیابی به موقعیت جغرافیایی رصدخانه با استفاده از این داده ها مورد بررسی قرار گرفت و سپس با انجام آزمایش عملی به بررسی میزان تأثیر جابه جایی موقعیت جغرافیایی بر مقدار میدان مغناطیسی زمین پرداخته شد. نتایج استخراج شده در بخش های شبیه سازی و داده برداری بر این واقعیت دلالت دارد که دستیابی به موقعیت جغرافیایی برای انواع وسایل نقلیه، تنها با استفاده از اطلاعات میدان مغناطیسی زمین و بدون نیاز به سایر حسگرهای ناوبری امکان پذیر است.

مقدمه: دستگاه های تصویربرداری پزشکی هسته ای نسبت به تغییرات میدان مغناطیسی در محیط حساس هستند. فونومولتی پلایرها وظیفه تقویت سیگنالهای کم انرژی نور و تبدیل آنها به جریان های الکتریکی را از طریق تکثیر الکترونی به عهده دارند. میدانهای مغناطیسی ضعیف می توانند سبب تغییراتی در یکنواختی و قدرت تفکیک سیستم تصویربرداری شوند. در این مطالعه سعی شده است تا اثر میدان مغناطیسی محیط بر عملکرد سیستم های تصویربرداری پزشکی هسته ای به هنگام چرخش دوربین در زوایای مختلف مورد بررسی قرار گیرد.مواد و روش ها: در این مطالعه تشخیصی سه دستگاه تصویربرداری مختلف Single Photon Emission Computed Tomography (SPECT) با جهت گیری نصب متفاوت مورد بررسی قرار گرفتند. با قرار دادن چشمه نقطه ای و خطی در مقابل دوربین، جابجایی قله طیف انرژی پرتو دارو، قدرت تفکیک و خطی بودن آن به هنگام چرخش دوربین در میدان مغناطیسی زمین در زوایای مختلف بررسی گردید. این محاسبات در دو حالت خاموش و روشن بودن دستگاه خنک کننده (کولر گازی) در فاصله 2 متری دوربین گاما، تکرار شد. با انجام آزمون t-test بین گروهها نتایج مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج آزمون t-test نشان داد که در هر سه دستگاه SPECT مورد بررسی مقدار جابجایی فوتوپیک و اعوجاج در قدرت تفکیک و خطی بودن در زوایای مختلف بصورت معنی دار تغییر می کند (p<0.01).نتیجه گیری: میدانهای مغناطیسی در اطراف یک سیستم تصویربرداری پزشکی هسته ای می تواند در عملکرد صحیح آن اختلال ایجاد کند.

در این مقاله، ارزیابی کنترل وضعیت مغناطیسی با استفاده از قوانین کنترلی PD و LQR بررسی شده است. برای ارزیابی این قوانین کنترلی از «شبیه ساز سه درجه آزادی کنترل وضعیت ماهواره مبتنی بر یاتاقان هوایی» استفاده شده است. معادلات دینامیکی و سینماتیکی توسعه یافته برای شبیه ساز با تست آزمایشگاهی حلقه باز صحه گذاری می شود. پس از اثبات صحت مدل سازی، قوانین کنترلی با مقایسه نتایج شبیه سازی و تست آزمایشگاهی حلقه بسته ارزیابی می شود. به دلیل محدودیت های ذاتی شبیه ساز، پیاده سازی کنترل کننده وضعیت مغناطیسی تنها در راستای یک محور امکان پذیر است. نتایج تست های آزمایشگاهی نشان دهنده عملکرد بهتر قانون کنترلی LQR و دقت مناسب آن برای بسیاری از ماموریت هاست. بنابراین، با تعمیم کنترل کننده LQRشبیه سازی سه محوره برای یک ماهواره انجام شده است.

زمینه و هدف: سکته مغزی دارای شیوع و مرگ و میر زودرس بالایی است؛ لذا شناسایی عوامل موثر در افزایش بروز سکته مغزی دارای اهمیت بسیاری است. این مطالعه به منظور تعیین اثر عوامل جوی و نوسان میدان های مغناطیسی زمین بر رخداد سکته مغزی در گرگان انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی گذشته نگر روی 3639 بیمار شامل سکته مغزی ایسکمیک (3102 بیمار)، خونریزی داخل مغزی (472 بیمار) و خونریزی زیرعنکبوتیه (65 بیمار) بستری در سال های 1394 لغایت 1398 در مرکز آموزشی درمانی شهید صیاد شیرازی طی سال 1399 انجام شد. پس از ثبت متغیرهای محیطی شامل دما، فشار، رطوبت و نوسان میدان مغناطیسی زمین، داده های بیماران سکته مغزی از سیستم اطلاعات بیمارستان استخراج و ارزیابی گردید. یافته ها: بیشترین موارد خونریزی داخل مغزی در فصل زمستان و کمترین موارد در فصل تابستان رخ داده بود. بروز خونریزی داخل مغزی ارتباط مستقیم و معنی داری با فشار هوا (r=0. 452, P=0. 001) و رابطه معکوس معنی داری با دما (r=-0. 457, P=0. 001) داشت. خونریزی زیرعنکبوتیه و سکته های ایسکمیک ارتباطی با فصل و ماه نداشتند. بروز سکته های ایسکمیک ارتباط مستقیم و معنی داری با نوسانات میدان مغناطیسی زمین داشت (r=0. 359, P=0. 007). خونریزی زیرعنکبوتیه ارتباطی با هیچیک از متغیرها نداشت. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که دمای پایین، فشار هوای بالا و نوسانات زیاد میدان مغناطیسی، با بروز بیشتر سکته مغزی در ارتباط است.